Max Verstappen wygrał GP Włoch wjeżdżając na metę wyścigu za samochodem bezpieczeństwa. Holender tym samym po raz pierwszy miał przyjemność stanąć na podium wyjątkowym podium toru Monza. Za jego placami metę przekroczyli Charles Leclerc i George Russell.

Niedzielne popołudnie na Monzy przywitało kierowców i kibiców przepiękną pogodą, która praktycznie przez cały weekend dopisywała Formule 1. Powietrz rozgrzane było do 27 stopni Celsjusza, a tor osiągał 43 stopnie.

Niedzielny wyścig zapowiadał się niezwykle emocjonująco za sprawą licznych kar przesunięcia, które po sesji kwalifikacyjnej wywróciły kolejność startową do góry nogami.

Do wyścigu z pola wywalczonego podczas czasówki ruszał jedynie zdobywca pole position Charles Leclerc. Ekipa Ferrari na domowy wyścig miała podkręcić nieco swoje jednostki napędowe, ale od początku wiadomo było, że ta będzie miała bardzo trudne zadanie, aby pokonać piekielnie szybkiego na prostych Maksa Verstappena.

Wczoraj Leclerc zdołał własnymi siłami pokonać go w czasówce co zostawiało pewne pole do optymizmu na niedzilę, ale dystans wyścigu z bezlitosnym Maksem to zupełnie inna bajka nawet jeżeli ten ruszał do wyścigu z 7. pola po przesunięciu o pięć miejsc za wymianę jednostki spalinowej i nawet jeżeli Holender nigdy wcześniej nie stał nawet na podium tego wyścigu.

Leclerc na starcie musiał za to poradzić sobie ze stającym obok niego Georgem Russellem. Monakijczyk nieźle ruszył z miejsca i popisał się lepszym czasem reakcji niż Brytyjczyk w efekcie czego nie miał problemu, aby po pierwszej szykanie pozostać liderem wyścigu.

Zupełnym przeciwieństwem Leclerca na starcie okazał się Lando Norris. Brytyjczyk ruszający z trzeciego pola zaspał i stracił masę pozycji, spadając na pierwszym okrążeniu na szóste miejsce.

Problemy Norrisa wykorzystał za to startujący z siódmego pola Max Verstappen, którego kibice mogli z powiedzeniem zakładać się o to jak szybko Holender odrobi pozycje i siądzie na ogonie Charlesowi Leclercowi.

Mistrz świata podobnie jak w Belgii w iście ekspresowym tempie odrabiał pozycje i już po pierwszym okrążeniu był czwarty, a na piątym w jego bezpośrednim zasięgu znalazł się lider, Charles Leclerc.

Startujący z tyłu stawki Sainz radził sobie równie dobrze, aby w chwili kiedy Verstappen wychodził na drugie miejsce, znaleźć się w czołowej dziesiątce.

Sergio Perez był wtedy 14., a Lewis Hamilton próbował walczyć z Nicholasem Latifim na 18. miejscu.

Meksykanin reprezentujący barwy Red Bulla zjechał do boksu wyjątkowo wcześnie bo już na ósmym kółku, zmieniając opony średnie na twarde. Podczas zmiany opon z jego prawego przedniego koła zaczął wydobywać się ogień, który nie chciał szybko zniknąć po wyjechaniu z alei serwisowej. Kierowca otrzymał prośbę o zmianę balansu hamulców, aby odciążyć przednią oś, co pomogło mu uporać się z problemem.

Na 10 okrążeniu wyścigu Carlos Sainz wspiął się już na 7. miejsce, podczas gdy chwilę później przez radio utratę mocy zaczął meldować Sebastian Vettel z Astona Martina. Chwilę później Niemiec szukał już miejsca do zaparkowania swojego pojazdu, a FIA zarządziła wirtualną neutralizację.

Ekipa Ferrari po konsultacji z Leclerkiem podjęła decyzję o zjeździe na pierwszy pit stop. Czy był to słuszny ruch, czy nie ciężko oceniać. Zyskane na tym etapie kilka sekund względem Verstappena prawdopodobnie i tak nie pomogłyby mu pod koniec wyścigu, gdyż Monakijczyk w normalnych okolicznościach zapewne potrzebowałby i tak kolejnego zjazdu do boksu, co uczynił na 34. okrążeniu, oddając tym samym prowadzenie Verstappenowi.

Do mety pozostawało więc jeszcze 19 okrążeń, a jak się okazało Holender miał wtedy dokładnie 19 sekund przewagi nad swoim rywalem z Ferrari. Oznaczało to, że Leclerc musiałby odrabiać straty do niego w tempie 1 sekundy na okrążeniu, a i tak musiałby pod koniec jeszcze przypuścić skuteczny atak na mistrza świata.

Wyścig w tym momencie wydawał się więc przegrany dla Ferrari, ale do końca było jeszcze trochę okrążeń i wiele mogło się jeszcze wydarzyć. Nie trzeba było również długo czekać, aby w McLarenie powadzonym przez Daniela Ricciardo zaczęły pojawiać się problemy z mocą. Australijczyk , podobnie jak wcześniej Sebastian Vettel, zmuszony został do zatrzymania się na torze.

McLaren utknął jednak z dala od zjazdu i zamiast wirtualnej neutralizacji, na torze zawitał samochód bezpieczeństwa. Co ciekawe FIA ponownie długo zwlekała z ogłoszeniem decyzji o wypuszczeniu Bernda Maylandera na tor, a sama neutralizacja mimo iż została wykorzystana przez całą czołówkę do zmiany ogumienia, wyjątkowo przedłużyła się przez co wyścig zakończył się za samochodem bezpieczeństwa, a kibice zostali okrojeni przez Federację z emocji na miarę ubiegłorocznego finału mistrzostw świata w Abu Zabi.

W ten sposób zwycięzcą GP Włoch został Max Verstappen, który na metę powolutku wjechał przed Charlesem Leclerkiem i Georgem Russellem. Holender powoli może już odliczać dni do chwili, w której obroni zdobyty w zeszłym roku na ostatnim okrążeniu sezonu tytuł mistrzowski.

Za podium wjechała trójka kierowców, która do wyścigu ruszała z końca pól startowych w kolejności Sainz, Hamilton i Perez.

Na siódmym miejscu zameldował się Lando Norris, ósmy był Pierre Gasly, a prawdziwą sensacją okazał się świeżo upieczony debiutant, Nyck de Vries, który wczoraj tuż przed treningiem został powołany na miejsce walczącego z wyrostkiem robaczkowym Alexa Albona. Holender zaliczył weekend marzenie, zdobywając dla swojego zespołu cenne dwa punkty w swoim pierwszym wyścigu w F1.

Czołową dziesiątkę zamknął Guanyu Zhou, który wyprzedził Ocona, Schumachera i Bottasa. Fin był jednocześnie pierwszym kierowcą, który stracił do lidera pełne okrążenie.

Stawkę zamykali Tsunoda, Latifi oraz Magnussen, a do mety nie dojechali Ricciardo, Stroll, Alonso i Vettel.